این اثر به بررسی راهکارهای ارتقای هنر-صنعت بازی‌های رایانه ای کشور با استفاده از مدل کسب و کار استروالدر می‌پردازد. اثر ما را به یاد مقاله ای مشابه که سال گذشته توسط آقای هاشم زواری ارائه شده بود می‌اندازد. البته نگارش آن اثر به سال 1390 بازمی گشت و از روش پنل خبرگان به بحث وبررسی پرداخته بود. اثر به لحاظ ساختاری خوب سازماندهی شده است و در بیان منظور موفق بوده است لیکن دارای ضعف هایی است که مهم‌ترین آنها به قرار زیر هستند: 1- از مراجع و رفرنس‌ها در متن مقاله به اندازه کافی استفاده نشده است! صحت و اعتبار برخی از مراجع نظیر مراجع شماره 2 و 4 مورد تردید است! 2- نویسنده محترم سعی کرده چند مفهوم مختلف را در مقاله بررسی کند: مسائلی مثل ژانرهای مهم بازی، انواع بازی‌های موفق ایرانی و غیره مسائلی تقریبا بی ارتباط به یکدیگر هستند که مرور آنها تنها در قالب یک مقاله ترویجی-مروری قابل توجیه است. خصوصا اینکه نتایج پایانی مقاله ارتباط معنایی اندکی بامباحث فوق دارد و اصولا برای رسیدن به آن نتایج اصلا لازم نیست مقدمات فوق مطرح گردد. 3- در نتیجه گیری پایانی نویسنده پیشنهاد شکل گیری یک چرخه صنعتی کارآمد را می‌نماید لیکن هیچ مختصاتی از این چرخه ارائه نمی‌دهد! ضمنا در همانجا نویسنده پیشنهاد می‌دهد با انجام مصاحبه‌های عمیق و دقیق به تولید محتوا در قالب مقالات علمی پرداخته شود. این دقیقا کاری است که در سند چشم انداز بنیاد ملی بازی‌های رایانه ای در سال 1387 نیز به آن اشاره شده است و دستاورد جدیدی نیست. مهم این است که چگونه این فرآیند باید انجام شود. این موضوعات بر اساس چه منطقی به هم مرتبط گردیده اند؟! یا جنبه‌های روانشناسی و اقتصادی و چند مسئله دیگر! همین باعث شده که مخاطب گیج و سر در گم شود و نفهمد قرار است چه نتیجه خاصی از این مقاله عایدش شود؟ در حقیقت نویسنده به بیان کلیات و بدیهیات این صنعت پرداخته است! البته مقاله در همین شکل کنونی نیز بسیار قابل استفاده بوده و مخاطب خود را خواهد داشت و مناسب چاپ در مجلات و سایت‌های بازی سازی مثل مجله بازی‌های پارسی و حتی روزنامه‌های مهم کشور در صفحه فرهنگی-هنری خواهد بود که موکدا به نویسنده محترم توصیه می‌شود این کار را انجام دهد. 4- اثر به فرمت یک مقاله نوشته نشده و هیچ توجهی به Template ارائه شده از سوی مسئولین همایش نشده است! ضمن تشکر از خانم شیرین اسفندی به جهت مشارکت در بخش مقالات همایش با توجه به اینکه ایشان این اثر را به عنوان چکیده پایان نامه خود منتشر نموده اند به نوبه خود کار ارزشمندی محسوب می‌گردد. همچنین با توجه به اینکه نویسنده محترم در بخشی از مقاله به برشمردن آسیب شناسی بازی‌های ویدئویی و جنبه‌های روانشناسانه پرداخته است ضمن تشکر از ایشان به اطلاع سایر دوستان محترم می‌رسانیم اخیرا همایشی به نام بازی‌های رایانه ای و ارتقای سلامت برگزار شد و به بررسی موضوع ارتقای سلامت در بازی‌های رایانه ای پرداخت. همچنین در سیلابس دانشگاه نیز درسی به نام مخاطب شناسی و روانشناسی وجود دارد. صمیمانه از همکاری ایشان درهمایش تشکر می‌کنم.