این اثر به ارائه راهکارهایی در خصوص جهت گیری برای تحقیقات و پایان نامه‌های آینده در حوزه بازی‌های رایانه ای کشور نموده است. نتایج این تحقیق می‌تواند حتی به عنوان اصلاحیه ای برای محورهای همایش در سال‌های بعد مورد استفاده قرار گیرد. اثر به لحاظ ساختاری خوب سازماندهی شده است و در بیان منظور خود موفق بوده است. ضمنا از مراجع و رفرنس‌ها خوب و به اندازه استفاده شده است. با این حال، مهم‌ترین ضعف‌های اثر به قرار زیر هستند: 1- خوب بود نویسنده به دسته بندی تحقیقات و پژوهش‌های انجام شده در قالب پایان نامه در دانشگاه‌های خارج از کشور می‌پرداخت و آن را به عنوان معیار و گواهی برای جهت گیری‌های پیشنهادی خود ارائه می‌داد. 2- این مقاله از نوع مقالات مروری تلقی می‌شود و با توجه به سیاست گذاری همایش که از قبل انجام شده است اولویت در بخش مقالات به آثاری اختصاص می‌یابد که تحلیل و آنالیز نتایج مشخص و متمایزی را در قالب مجموعه‌های داده در حوزه بازی‌های رایانه ای انجام داده باشند. با این حال ارزش راهبردی مقاله از حیث اینکه یک راهنمای عینی و شهودی مناسب برای سیاست گذاران این صنعت می‌باشد غیرقابل انکار است. با توجه به اینکه نویسنده خود را منتسب به دانشگاه تهران نموده است مشخص می‌گردد کاملا با چالش‌های بخش فنی بازیسازی کشور آشنا بوده و راهکارهای مناسبی برای جهت گیری مسئولین امر در قالب پایان نامه‌ها مطرح نموده است. بخش پژوهش صنعت بازیسازی کشور می‌تواند از همکاری افرادی همچون آقای کردانی مقدم به خوبی بهره گیرد و از نظرات صائب ایشان استفاده کند.